PRINCIPIA

PRINCIPIA é unha iniciativa da ETSAC, nos seus primeiros 50 anos de existencia, coa intención de deixar rexistro audiovisual dunha significativa mostra do profesorado que contribuíu de xeito decisivo a poñela en marcha, conformando a súa identidade ao longo do tempo como resultado da confluencia das súas moi diversas traxectorias docentes e profesionais. Idea, dirección e montaxe do arquitecto Xosé Manuel Rosales Noves.

 

PDF interactivo con acceso ás clases maxistrais, entrevistas, conversacións, reflexións e sesións docentes de PRINCIPIA,

Fernando Blanco - “Obra recente”

Conferencia celebrada o 17 de outubro de 1997.

 

Arquitecto galego nado en 1947, titulado pola E.T.S de Arquitectura de Barcelona. Foi Profesor na área de Proxectos arquitectónicos do departamento de Proxectos arquitectónicos e Urbanismo da Universidade da Coruña, onde impartiu clase dende 1986. Participou, así mesmo, en actividades docentes na América Latina e Portugal.

O seu ámbito de actuación é a vivenda rural e colectiva, con obras públicas e privadas.  Desenvolve actividade artística como escultor, pintor e deseñador de mobiliario e de deseño industrial e urbano, con numerosas exposicións individuais e colectivas.

FORMAN PARTE DA SÚA OBRA:

1990. Casa Aristides, en Boborás. Rehabilitación de vivenda unifamiliar.
1991. Casa Circular en A Barcela. Vivenda unifamiliar. O Grove.
1992. Praza e monumento á Xeración Nós. Campus de Ourense.
1993. Centro de Saúde de Castro Ribeiras de Lea. Castro de Rei, Lugo.
1994. Reforma da casa de Clodio para turismo rural. Leiro, Ourense. * Segundo premio no I Premio de Arquitectura de Arquitectura Carme Ferro - Bodegas As Laxas.
1995. Bodega Viña Mein. Leiro, Ourense.
1996. Escultura conmemorativa do 25 aniversario do Parlamento de Galicia en Santiago de Compostela.
1997. Vivenda colectiva e equipamentos. Ourense.
1998. Reforma para Hotel Spa en Vilavella. A Mezquita, Ourense.

Acebo, Victoria; Alonso, Ángel “Proxectos recentes”

Conferencia celebrada o día 15 de novembro de 2002.

 

Fundadores de aceboXalonso Studio e profesores de proxectos na ETSAM e na Universidade Europea, os arquitectos madrileños Victoria Acebo (1969) e Ángel Alonso (1966), titulados pola ETSAM en 1995, atesouran importantes premios nacionais e internacionais, e expuxeron os seus proxectos nas VIII e X Bienais de Venecia, no MoMA de New York, no Urban Planning Exhibition Center de Xangai ou no Tokio Desing Week. A súa obra pódese consultar en recoñecidas revistas internacionais como Croquis, Bauwelt o Casabella.

No seu traballo, “interésanse polo control de todo o proceso de produción dando solución ao imprevisible a través da improvisación creativa, para chegar a un produto acabado de calidade” (fonte: houzz.es), acadando solucións únicas grazas aos medios que proporciona a tecnoloxía.

Creadores do edificio que aloxa o MUNCYT da Coruña, os arquitectos obtiveron por ese proxecto o “Premio Nacional de Arquitectura Joven” na IX Bienal de Arquitectura e Urbanismo española.

Foron premio de Divulgación da XIII BEAU polo seu labor de dirección da Revista Arquitectura do COAM (números 366-372) e finalistas nos premios FAD 2016 de Pensamento e Crítica polas conversacións Face to Face (fonte: ETSAM).

 

FORMAN PARTE DA SÚA OBRA:

1996-1998 . Casa Terzagui en Salamanca

1997-1999. Casa LC en Cantabria

1999-2002. Casas MU en Urretxu (Guipúzcoa)

2003-2006. MUNCYT en A Coruña

2003-2009. Casa Varsavsky en Madrid

2009. Rehabilitación do edificio de vivendas Pontejos 9 en Madrid

Parcerisa, Josep - “Elviña en un manuscrito de 1961”

Conferencia celebrada o día 16 de febrero de 2005

O profesor Josep Parcerisa fala sobre a intervención urbanística no Barrio das Flores de A Coruña.

Josep Parcerisa, Arquitecto (1981) e Catedrático de Urbanismo e Ordenación do Territorio e Paisaxe da ETSAB (Universitat Politècnica de Catalunya), é membro do Laboratori d’Urbanisme de Barcelona desde 1977 e coordinador do Grup de Recerca LUB. Fundou a revista UR Urbanismo (1985-1992) e é co-editor de D’UR actualidad en urbanismo, arquitectura y ciudad, revista dixital do LUB.

Alén de na ETSAB, desenvolveu o seu labor docente como profesor convidado en varias universidades de Europa, na PUC de Chile, na Universidade de Arquitectura de Hanoi, na EAFIT Medellín e en diversas universidades españolas.

A súa investigación está publicada en Perspecta, ARQ, Lotus International, Quaderns, Annals, Visions, UR-Revista, D’UR, Estudios Territoriales, e Phalaris. Publicou tamén no estranxeiro os traballos realizados para o  Museu de Arquitectura de Frankfurt, a Triennale de Milán e o Museu de Historia da cidade de Hamburgo. É co-autor dos libros La ciudad no es una hoja en blanco (2000), Metro. Galaxias metropolitanas (2002) e Forma Urbis. Cinco ciudades bajo sospecha (2012). Ten ademais numerosos capítulos publicados en libros colectivos publicados en España, Italia, Dinamarca e Alemaña.

Alén da docencia e da investigación, dedícase desde 1992 á asesoría sobre transporte público e urbanismo metropolitano para as administracións públicas de Barcelona e Medellín, ou sobre proxectos urbanos e planificación en Valladolid, Cartagena, Mahón, Salou e área metropolitana de Barcelona.

ALGÚNS PROXECTOS E COLABORACIÓNS:

1994. Plan parcial Ciudad Jardín Bonanova, Calafell
1995. 1º Premio Concurso internacional de ideas para a nova área de centralidade, Valladolid

1998 Plan parcial Cunit Parc Central, Cunit

2000 Plan parcial de ordenación distrito empresarial, Calafell

2003 Plaza de l'Estany, Calafell

2004 Memorial Batalla del Ebro. Gandesa

2009 Eixample Nord. Vilanova i la Geltrú

2010 Plan de mellora urbana: Novo eixo cívico. Salou

2011 Beton Hala Waterfront. Belgrado

2012 Plan Mestro Eixo Bulnes. Santiago de Chile

Alonso-Fernández, Francisco – “O saneamento da ría de Arousa”

Conferencia celebrada en 2008

O Enxeñeiro Francisco Alonso-Fernández é representante provincial de Pontevedra no Colexio de Enxeñeiros de Camiños, Canais e Portos de Galicia.

Publicou o traballo “Saneamiento integral da ría, problemática da situación actual”, no libro “A ría de Vigo, impacto da actividade humana, xestión sostible e conservación ambiental”, resultante da compilación das diferentes intervencións nas xornadas divulgativas organizadas en 2011 pola Plataforma en Defensa da Ría de Vigo CÍES.

Campo Baeza, Alberto - “Pensar coas mans”

Conferencia celebrada o 28 de febreiro de 2008.

Alberto Campo Baeza (1946), nado en Valladolid, pasou a súa infancia en Cádiz e trasladouse a Madrid para realizar os estudos de arquitectura na ETSAM,  onde acabou sendo, co tempo, Catedrático de Proxectos, de 1986 a 2017. Posteriormente foi Catedrático Emérito da Universidade Politécnica de Madrid.

Ademais, impartiu docencia na Escola de Arquitectura de Barcelona e na Real Academia de Belas Artes de San Fernando; alén de noutros países, como na ETH de Zurich, na EPFL de Lausanne, na Universidade de Pennsylvania en Filadelfia, na Bauhaus de Weimar, na Kansas State University, na CUA University de Washington, na L’Ecole d’Architecture de Tournai, na Universidade de Buffalo e na NYIT de Nova York.

A súa obra ten amplo recoñecemento internacional e algunhas das súas publicacións foron sucesivamente reeditadas e traducidas a varios idiomas: Principia Architectonica, Quiero ser Arquitecto, Teaching to teach, Textos críticos, Pensar con las manos, La idea construida, Reescribir sobre Arquitectura, etc. Impartiu conferencias por todo o mundo.

Así mesmo, expuxo a súa obra, alén de en España (Colexio de arquitectos de Cádiz, Patio Herreriano de Valladolid, Museo da Universidade de Alacante, premios COAM en Madrid), en lugares como o Crown Hall de Mies no IIT de Chicago, o Urban Center de Nova York, a MA Gallery de Toto en Tokyo, o MAXXI de Roma, a American Academy of Arts and Letters de Nova York, a Fundación Pibamarmi de Vicenza, a Fundaçao EPD de Lisboa, o Oris House of Architecture, en Zagreb, e o Museo Novencento en Florencia, entre outros.

Recibiu numerosos premios e recoñecementos, como: premio á excelencia docente da Universidade Politécnica de Madrid, académico de número da Sección de Arquitectura da Real Academia de Belas Artes de San Fernando de España,  International Fellowship do Royal Institute of British Architects, así como o Doctor Honoris Causa polas Universidades de San Pablo CEU de Madrid, a Lusíada de Lisboa, a Nacional de Rosario en Arxentina e a Università della Svizzera Italiana.

 

FORMAN PARTE DA SÚA OBRA:

1977. Casa consistorial de Fene, A Coruña
1978. Casa Gaspar, Vejer de la Frontera, Cádiz
1979. Olnick Spanu House, Garrison, Nova York
1980. Casa Rufo, Toledo
1981. Museo da Memoria de Andalucía, Granada
1982. Casa del Infinito, Cádiz
1983. Casa Cala, Madrid
1984. Centro de Conservación para o Museo do Louvre, Lievin
1985. Domus Aurea, Monterrey, México
1986. Casa Rotonda, Madrid
1987. Museo Arqueolóxico de Córdoba
1988. Gardería para Children of Armenia Found, Armavi

Español i Llorens, Joaquim - “El espacio contemporáneo: morfología y apertura”

Conferencia celebrada na Escola Técnica Superior de Arquitectura (A Coruña) en 2008

Joaquim Español i Llorens, nado en Xirona en 1945, é arquitecto pola ETSAB (1971), onde é profesor titular desde 1980. Ensinou tamén, de 2005 a 2009, na Accademia di Architettura de Mendrisio della USI, Suíza.

Traballa como arquitecto desde 1974, en colaboración con Francesc Hereu i Pasqual, cunha pausa entre 2000 e 2004, período no que foi Director de Plans e Proxectos Urbanos do Concello de Barcelona.

Entre outras distincións, foi galardoado co premio FAD da Opinión, apartado Espais Exteriors, polo Parque do Ter Central de Xirona (1999).

Sobre temas arquitectónicos, publicou os libros Entre técnica y enigma (2015), Forma y consistencia (2007), Invitación a la arquitectura (2002), Arquitectos en el paisaje (1999). No mundo literario é coñecido como Quim Español, e no ámbito da poesía indagou nos paralelismos entre poesía, música e arquitectura.

 

ALGÚNS DOS SEUS PROXECTOS E OBRAS:

1981. Sede da Policía Municipal de Xirona
1982. Conxunto Cooperativo Les Cent Llars, Xirona
1983. Centro Cívico Onyar, Xirona
1984. Edificio de oficinas e sindicatos, Xirona
1985. Viviendas en la Colonia Simón, Xirona
1986. Centro Sociosanitario Mare de Déu de la Salut, Xirona
1987. Parc de les Ribes del Ter, Xirona

Ezquiaga Domínguez, José María - “Proyecto de escala intermedia en la metrópolis contemporánea”

Conferencia celebrada na Escola Técnica Superior de Arquitectura (A Coruña) en 2008

José Mª Ezquiaga Domínguez é arquitecto pola ETSAM, onde se doutorou en 1991, e Licenciado en Socioloxía e Ciencias Políticas (Universidad Complutense de Madrid, 1981). A súa tese, co título “Normativa y forma de la ciudad: la regulación de los tipos edificatorios de la ordenanza de Madrid”, obtivo o Premio Extraordinario de Doutoramento da Universidad Politécnica de Madrid.

É Profesor Titular de Urbanismo na ETSAM da Universidad Politécnica de Madrid desde 1995. Nos últimos anos centrou o seu interese académico e profesional na “investigación teórica e integración proxectual das diversas escalas, xeográficas e sociais, que conforman o territorio e a cidade” (Fonte: web UPM). Desenvolveu un amplo labor de divulgación da súa investigación, a través de libros e capítulos de libros, artigos, conferencias, cursos e seminarios, ponencias, etc.

No que concirne á docencia, foi profesor convidado en universidades de Italia (Roma: La Sapienza, Venecia:  Instituto Universitario de Arquitectura, Milán: Politécnico, Turín: Politécnico), Alemaña (Dortmund), Países Baixos (Tecnolóxica de Delft), Inglaterra (Oxford Brooks), Portugal (Porto, Lisboa), China (Xangai: Tongji), Emiratos Árabes (Dubai: Rochester Institute of Technology), México (UNAM), Brasil (Brasilia, Federal de Rio de Janeiro), Colombia (Nacional de Bogotá e Medellín, Los Andes e Pontificia Universidad Javeriana de Bogotá) e Arxentina (UBA e La Plata en Bos Aires), entre outras universidades latinoamericanas. Así mesmo, foi Faculty Associate do Lincoln Institute of Land Policy (Cambridge, USA) e colaborador en numerosos Máster e Cursos de posgrao, entre eles, o Master of Science Programme in Architecture do Politécnico de Milán, o Máster de Deseño Urbano da Universidad Nacional de Colombia,  o Máster en Planificación Urbana e Territorial da Universidad Politécnica de Madrid; e outros en diferentes universidades españolas.

Desempeñou os cargos de Decano do Colegio Oficial de Arquitectos de Madrid (2015), Presidente da Fundación Arquitectura COAM (2015), Presidente da Comisión de Urbanismo e membro da Xunta de Goberno do Colegio Oficial de Arquitectos de Madrid (1999-2004), e, doutro lado, diversas responsabilidades urbanísticas no estranxeiro (Director do Plan de Xestión do Patrimonio UNESCO do Casco Antigo e Panamá Viejo en 2013, das fortificacións de San Lorenzo e Portobelo en Panamá en 2013) e na esfera local e rexional de Madrid. Actualmente dirixe a oficina Ezquiaga Arquitectura Sociedad y Territorio, en condición de profesional independente.

 

ENTRE OS SEUS PROXECTOS ESTÁN:

2011. Prolongación da Castellana de Madrid (Premio COAM)
2012. Corredor Verde Ferroviario de Madrid (Mención de Honra nos Premios de Urbanismo de Madrid)

2009 . Parque de La Marina de San Sebastián de los Reyes, cos arquitectos Richard Rogers e Luis Vidal (Primeiro Premio no Concurso Internacional de Ideas)

1986 . Parque Lineal do Manzanares de Madrid (Premio de Urbanismo de Madrid, Premio COAM)

Áreas residenciais de iniciativa pública de Valdebernardo, Fuentelucha, El Juncal e Alcorcón Norte (Madrid) e El Bojar (Cantabria)

2007. 160 Vivendas sociais para a Empresa Municipal de Vivienda y Suelo de Madrid co arquitecto Rogelio Salmona
2008. 150 Vivendas sociais para a Empresa Municipal de Vivienda y Suelo de Madrid co arquitecto Giancarlo Mazzanti

 

Santos Ganges, Luis - “Directrices de ordenación del territorio: Segovia”

Conferencia celebrada na Escola Técnica Superior de Arquitectura (A Coruña) en 2008

Xeógrafo (1988), diplomado en Transportes Terrestres (1989), especialista universitario en Ordenación do Territorio (1990), doutor en Urbanismo (2002) e doutor en Historia (2015), Luis Santos Ganges (Zamora, 1962) é Profesor contratado doutor de Urbanismo e Representación da Arquitectura na Escola de Arquitectura da Universidad de Valladolid.

Investiga ámbitos como Urbanismo e ferrocarril, Paisaxe e ordenación urbana, Paisaxes culturais e planificación espacial, Rehabilitación urbana e participación cidadá ou Articulación rexional e comarcas en Castela e León, con abondosas publicacións, entre libros, colaboracións en obras colectivas e artigos.

No libro Urbanismo y ferrocarril. La construcción del espacio ferroviario en las ciudades medias españolas (2011), resultado da tese de doutoramento que defendeu na Universidad de Valladolid en 2002, incorpora elementos da historia contemporánea, da xeografía humana e do propio funcionamento do ferrocarril, indagando nas “características urbanísticas que marcaron a relación entre os ferrocarrís interurbanos e as cidades medianas en España [...], chegando á conclusión de que a lóxica ferroviaria e a lóxica urbanística déronse as costas en España xa desde o século XIX” (Fonte: academia.edu).

 

Ravetllat Mira, Pere Joan - “La casa pompeyana: referencias al conjunto de casas-patio realizadas por Mies van der Rohe en la década 1930-1940"

Conferencia celebrada o 17 de abril de 2009.

Pere Joan Ravetllat Mira (Barcelona, 1956) é Doutor arquitecto pola Universidad Politécnica de Cataluña (1994), Master of Science of Building Design pola Columbia University  (1986) e Catedrático de universidade desde 2017. Actúa como Profesor de proxectos na ETSAB e é director da liña de Rehabilitación e Restauración arquitectónica do MBArch ETSAB UPC. Ademais, é responsable do curso "Vivenda e Cidade" na ETSAB, dedicado á contribución do programa residencial nas contornas urbanas, e do Grupo de Investigación REARQ UPC, onde se desenvolven diferentes liñas de traballo sobre a rehabilitación.

Desenvolveu a súa actividade profesional como arquitecto en colaboración con Carme Ribas Seix entre 1985 e 2017, centrando o seu labor na rehabilitación e recuperación de edificios, proxectos de vivendas  e proxectos de equipamentos públicos, de espazo urbano e infraestruturas, tendo en conta a relación da arquitectura co espazo público. No ano 2000 expuxo o seu traballo no pavillón español da Biennal de Venecia e formou parte da Exposición Architecture Catalane 2004-2009, Cité de l’Architecture et du Patrimoine en París, no 2004.

PROXECTOS:

1988. Rehabilitación Casa Golferichs
1989. Paseo Garcia Fària. Finalista premio FAD 2005 Espazos exteriores
1990. Vivendas Frente Fluvial Besós
1991. Rehabilitación Can Marfá
1992. Campus Tierras del Ebro en Tortosa
1993. Rehabilitación do Mercat de Sant Antoni
1994. Entorno das Hortas de Caldas de Montbuy

Sharr, Adam - “A cabana de Heidegger”

Conferencia celebrada o 6 de novembro de 2009.

Nesta conferencia o autor presentou o libro "A cabana de Heidegger", no que realiza un percorrido ao redor da cabana, a súa contorna natural e o seu habitante, unha análise que se penetra nas circunstancias da construción da casiña, a súa propia configuración e o uso que o filósofo facía daquel espazo. Se, en palabras do propio Heidegger, a cabana poñíalle en rigoroso contacto coa existencia, este texto, dacabalo entre o relato e o ensaio, trata de dilucidar como a cabana lle puxo en contacto tamén co seu pensamento.

Adam Sharr ,  é profesor de Arquitectura e director da Escola de Arquitectura, Planificación e Paisaxe da Universidade de Newcastle, Reino Unido. Tamén é editor en xefe de arq: Architectural Research Quarterly (Cambridge University Press), editor en serie de Thinkers for Architects (Routledge) e director de Adam Sharr Architects. 

PROXECTOS

- Reformas ao edificio de Ciencias da Construción, Universidade de Newcastle

-Reformas ao edificio Armstrong, Universidade de Newcastle, fases 1, 2 e 3

-Estudo de deseño para a integración de tecnoloxías sostibles en Hexham Abbey, Northumberland

-Casa nova en Ingoldingen, Oberschwaben, Alemaña

-Centro de estudos de campo para escolas e universidades, Powys

-Unidades de Negocios de Industrias Creativas, Centro de Artes de Aberyswyth, Universidade de Aberystwyth

-Casa nova en Llethr, Newbridge-on-Wye, Powys

-Reparacións e ampliacións, cabanas en Wixford, Warwickshire

-Reformas e ampliación dunha vila en Windsor Terrace, Penarth

-Vivenda en Drancy, París, Europan 2004

Wirtz Molezún, Javier - “Montaje de estructuras metálicas singulares: conferencia”

Conferencia celebrada o día 16 de abril de 2009 no Salón de actos da ETSA-Coruña

Javier Wirtz Molezún traballou desde 1971 ata 2012 en EMESA, Elaborados Metálicos, S.A., onde desempeñou durante varios anos o cargo de Director de Departamento de Estudos e Proxectos, sendo nomeado posteriormente Director de Produción e Director Técnico. Á devandita etapa pertencen obras tan singulares como as cubertas proxectadas para os parques de almacenamento de carbón en Meirama e en Los Barrios, esta última cunha luz libre de 160 metros.

Experto no desenvolvemento de grandes estruturas metálicas, da súa dirección dependen as montaxes da maior parte das obras do arquitecto Santiago Calatrava. Realizou o deseño dos equipos de montaxe da ponte de Rande, Premio nacional e Europeo da Construción Metálica. Durante os últimos anos traballou para Técnicas Reunidas, colaborando con esta empresa na execución das refinerías que proxecta por todo o mundo.

Greene Castillo, Fernando - “La planificación territorial en Tizayuca, México”

Conferencia celebrada o día 23 de outubro de 2009 no Salón de actos da ETSA-Coruña

O arquitecto e profesor da "Escuela de Arquitectura de la Universidad Nacional Autónoma de México", Fernando Greene Castillo, fala sobre a planificación territorial en Tizayuca, México.

É membro da Academia Nacional de Arquitectura e da Asociación Internacional de Urbanistas. Traballou en Petróleos Mexicanos (Pemex), ocupando interinamente a Subxerencia de Construción e, de maneira permanente, unha Superintendencia Xeral. Así mesmo, ocupou durante catro anos a Xefatura de Proxectos do Fideicomiso de Desenvolvemento Urbano do Distrito Federal. Participou impartindo cursos nas seguintes universidades: Anáhuac, Centro Universitario México, Autónoma de Iucatán, Americana de Acapulco, A Prata e Resistencia (en Arxentina) e A Coruña (en España).

No campo profesional do deseño arquitectónico e a planeación urbana e rexional, deseñou, construído e remodelado tres condominios, catro edificios, unha notaría, unha clínica, 46 casas, unha parte da Facultade de Medicina da UNAM; 34 proxectos de predios habitacionales do Programa de Renovación Habitacional Popular no D.F., e oito prototipos de casas de interese social, os cales se replicaron centos de veces.

Jurado, Francisco - “Intervenciones en el patrimonio histórico”

Conferencia celebrada o día 18 de marzo de 2010

Esta conferencia celebrouse no Salón de actos da ETSA de A Coruña, foi organizada polo Máster de rehabilitación arquitectónica, e impartida polo profesor de estructuras na ETSA da Universidad Politécnica de Madrid, Francisco Jurado.

Profesor convidado na Scuola dei Specializzazione in Restauro Federico II de Nápoles e a cursos de posgrao, masters e simposium relacionados coas estruturas e coa rehabilitación de edificios, en Madrid, Barcelona, Selecta, San Sebastián, Valencia, Sevilla, Zaragoza, Segovia, Ciudad Real, Toledo, Pamplona e Valladolid. Representante do Goberno español no Cairo, como experto en monumentos islámicos, tras o terremoto de 1992. Representante español no Seminario Internacional Historical and Monumental Structures is Seismic Regions, Grecia, 1993. Autor do relatorio para a Norma Tecnolóxica NTE-EHP de Pórticos de Formigón. Ademais de gañar diversos concursos sobre obras e proxectos, a apuntar: premio internacional Hexágono de Prata Habitation Space (1980), premios Calidade da Comunidad de Madrid de 1997, premio Protagonistas 1999 de Onda Cero, premio da Prensa de Segovia «San Froitos» 1999, premio á construción en madeira en Estremadura 2005. Á parte das propias obras e proxectos, realizou numerosos traballos de consultoría como especialista en estruturas e restauración.

Director da oficina de arquitectura Francisco Jurado.

Algúns proxectos:

 

• Cúpula no porto da Coruña
• Campo de fútbol de Estepona, Málaga
• Centro escolar en Cabanillas del Campo, Guadalajara
• Rehabilitación do edificio na calle Armas 9, Córdoba
• Rehabilitación do teatro Serrano de Segorbe, Castellón
• Pabellón Polideportivo en Azuqueca de Henares, Guadalajara

Leite, Iñaki - “Proyecto de instalaciones”

Conferencia celebrada o día 19 outubro 2010

O arquitecto e profesor da "Escuela de Arquitectura de la Universidad Europea de Madrid", Iñaki Leite, fala sobre os proyectos de instalaciones en los edificios e analiza tres obras: o “Centro Sociocultural de la Trisca en Santiago”, o "Centro de altos estudios musicales en Santiago” e o MUSAC en León.

Como arquitecto principal de Iñaki Leite design, ten unha gran experiencia en estudos de arquitectura de renome internacional, como Eisenman Architects en Nova York e AMID.cero9 en Madrid. Os seus proxectos foron galardoados con numerosos premios, entre eles o Premio de Arquitectura “Most Innovative Contemporary Residential Design” 2016 da revista BUILD e o “First of the Top Vilas of Spain and Portugal” outorgado por The Sunday Times.

 

- O centro sociocultural da Trisca foi o último edificio deseñado por Hejduk antes da súa morte. Destaca especialmente del como se adapta ao espazo limitado cunha esquina que, ademais, conta cunhas espectaculares ventás curvados. O centro, de 675 metros cadrados e catro plantas, conta con balcóns de tubo de aceiro no lado que dá á Corredoira dás Fraguas e con saetas de aceiro cara ao pequeno canellón que separa o edificio do complexo de Belvís. Mención á parte merece o teito da planta baixa, cun bajorrelieve denominado "A Voda Española" que recolle formas presentes en todo o traballo de Hejduk, como plantas de edificios ou elementos das súas obras.

 

-Centro de altos estudios musicales en Santiago ,Ensamble Studio, Buscando enraizar o proxecto na memoria histórica e natural do lugar, o novo pavillón adquire a imaxe dunha caixa de pedra, cuxa lectura varía en función da distancia desde a que se observa: ao lonxe semella unha roca que recorta o seu perfil contra o tapiz verde intenso que cobre a leira; nun plano medio, o prisma antes perfecto se desdibuja e as súas arestas se deforman por efecto da luz e da superficie irregular das lajas de granito; a proximidade permite apreciar as incisiones practicadas no volume, que responden o funcionamento interior da escola.

 

-MUSAC, Mansilla + Tuñón, ocupa un solar plano e extenso do centro de León, a poucos centos de metros da praza de San Marcos e do Auditorio Ciudad de León, e non demasiado lonxe da súa emblemática catedral. O edificio, dunha soa planta, constrúese por medio da concatenación de pezas autónomas —cadrados e rombos cunha relación elemento a elemento— que van cosendo un distorsionado damero de xadrez e onde os límites, lonxe de axustarse a unha forma predeterminada, definen un contorno irregular e crebado.

 

Maroño Cal, Antonio - “Proyecto de instalaciones: Cidade da Cultura, Santiago”

Conferencia celebrada o 14 de decembro do 2010 na Escola Técnica Superior de Arquitectura (A Coruña)

O arquitecto fala da súa participación no proxecto de instalacións da Cidade da Cultura de Santiago.

Arquitecto pola ETSA da Coruña traballou para a administración autonómica supervisando proxectos e obras para a consellería de Educación, a continuación centrou a súa labor na xestión de proxectos e obras, primeiro na sociedade pública de investimentos e despois ao empezar o proxecto da Cidade da cultura, como arquitecto do organismo ca financia e executa (Fundación Cidade da cultura de Galicia)

En 2013 foi elixido decano do COAG, reelexido en 2015 ata maio de 2019

Vicepresidente do Consello Superior de Colexios de Arquitectos de España (CSCAE), dirixindo o desenvolvemento da Enquisa Nacional de Arquitectos 2018

Actualmente adícase ás novas funcións da Oficina Técnica, tanto deseñando exposicións como ocupándose das obras de construción de novos edificios, e das continuas demandas de rehabilitación dos 4 edificios existentes de Eisenman Arch

 

Ciudad Córdoba: su crecimiento: la acción profesional de la última década - “Ciudad Córdoba: su crecimiento: la acción profesional de la última década”

Conferencia celebrada o 10 de novembro de 2010 na Escola Técnica Superior de Arquitectura (A Coruña)

O profesor Adolfo Mondéjar da “Facultad de Arquitectura, Urbanismo y Diseño”, da Universidad Nacional de Córdoba, Arxentina, na fala sobre a arquitectura e o urbanismo na cidade de Córdoba, Arxentina.

É titular do estudo de Arquitectos que leva o seu nome . “Comecei a traballar profesionalmente con Arquitectos destacados do medio, ata formar o meu propio estudo. Desde 1995 traballamos principalmente en desenvolvementos de proxectos e dirección técnica de vivendas individuais urbanas e casas de campo, edificios multifamiliares, hoteis, edificios corporativos, institutos de saúde e estudos profesionais”, di Adolfo. Ademais agrega que “co meu equipo, e asociado con outro estudo do medio participamos en concursos de arquitectura nos que obtivemos primeiros premios, entre os que se destacan o Paseo Cultural e Comercial de Mar do Prata e o colexio de Arquitectos de Cordoba, a nivel nacional. Así mesmo, en 2018 un premio en Zúrich, Suíza. No ano 2011 obtiven o premio Clarín á mellor obra por unha vivenda en punta serrana e premiado tamén en 2018”.

Risler, Julia; Ares, Pablo - “Iconoclasistas”

Conferencia celebrada o 15 marzo do 2010.

Presentación da proposta de Cartografía crítica de Galicia 1.0 e do colectivo arxentino Iconoclasistas o 15 marzo do 2010 na Escola Técnica Superior de Arquitectura (A Coruña).

Julia Risler. Licenciada en Ciencias da Comunicación da Universidade de Buenos Aires con especialidade en comunicación comunitaria (2005). Doutora en Ciencias Sociais pola Universidade de Buenos Aires (2015). Docente da materia Teoría dos medios e da cultura na carreira de Edición da Facultade de Filosofía e Letras (UBA). Membro do Grupo de Estudos sobre o Goberno da (In)Seguridade (GEGInSeg) radicado no Instituto Gino Germani (UBA).

Co-fundadora de Iconoclasistas: espazo de experimentación, recursos libres e talleres de investigación colaborativa. Impartiu cursos no Centro Cultural Reitor Ricardo Vermellas (UBA) e na Universidade Nacional das Artes (UNHA).

Pablo Ares .De orixe fanzinero traballou en diversos medios gráficos sendo xefe de arte nalgún deles. Realizou cómics e ilustracións para revistas e libros (Óxido de Fierro, Porcos e Peces, Lapis Xaponés, Crise, Anfibia, entre outras). Foi co-creador da revista cultural «Ciudad B» en 1993 e do primeiro xornal gratuíto de tirada diaria de Arxentina, «A Zona» en 1994. Deseñou libros e tapas de libros para a Fundación Espigas, Fundación Rosa Luxemburgo, editorial Tinta Limón, entre outras. Fixo cinema de animación (Escola de cinema de Avellaneda) e participou de diversos festivais internacionais de curtametraxes, recibindo premios. Realizou arte urbana (stencil, grafiti), e entre 1998 e 2005 foi membro do Grupo de Arte Rueira (GAC), creando dispositivos visuais para intervencións urbanas sobre dereitos humanos, señaléticas para o «Parque da Memoria» de Buenos Aires entre 1999 e 2003, cartografías para a «Bienal de Venecia» no ano 2003 e para «Ex-Arxentina» en Alemaña, tamén en 2003, entre outras. Deseña cartografías críticas desde o 2001 e con Iconoclasistas creou dispositivos, soportes visuais e artefactos para a realización de investigacións colaborativas en museos, na vía pública e en espazos activistas e sociais.

Wasmer, Bert - “Rolf Disch Solar Architektur: the Sunship in Freiburg, Germany”

Conferencia celebrada o 11 de marzo de 2010 na Escola Técnica Superior de Arquitectura

O arquitecto Bert Wasmer, fala do Estudo de arquitectura “Rolf Disch Solar Architektur“ e o proxecto “The Sunship Project in Freiburg, Germany”. Inclúe: Workshop: Analysis of the Sunship project.

Bert Wasmer nacido no 1961 en Friburgo,estudiou arquitectura en TH Darmstadt 1983 – 1991.

Actividades como arquitecto
Prof. Joedicke y Joedicke, Darmstadt 1991 - 1992
Rolf Disch SolarArchitektur, Friburgo 1992 - 2001
jäger + wasmer architekten, Friburgo 2002 - 2005
wasmer architektur, Friburgo 2005 - 2009
Rolf Disch SolarArchitektur, Friburgo desde 2009

Rolf Disch SolarArchitektur ten unha gran experiencia na construción de vivendas e asentamentos, así como na planificación de inmobles comerciais, edificios de oficinas e instalacións sociais.

 

Tuñón, Emilio 

O arquitecto Emilio Tuñón visitounos duas veces na Escola para falar dos seus proxectos.

A primeira conferencia foi o 29 de novembro de 2002 e voltou o 20 de xaneiro de 2011

Conferencia celebrada o 29 de novembro de 2002 na Escola Técnica Superior de Arquitectura (A Coruña)

Fala o arquitecto dos seus últimos proxectos.

 

Conferencia celebrada o 20 de xaneiro de 2011 na Escola Técnica Superior de Arquitectura

"Viajes de ideas y objeto" Conferencia do arquitecto Emilio Tuñón do Estudo de Arquitectura Mansilla + Tuñón, na que falou sobre os seus proxectos de arquitectura.

 

Nacido en Madrid en 1958 e colexiado do COAM, é arquitecto pola ETSAM en 1981, e Doutor pola ETSAM en 2000 (Sobresaliente Cum Laude), Premio de Arquitectura Española 2003, Medalla de Ouro polos Méritos nas Belas Artes 2014, Premio de Arquitectura Contemporánea da Unión Europea, Mies Van der Rohe Award 2007, Premio Arquitectura Española 2017 e RIBA International Fellowship 2019 e Premio Nacional de Arquitectura no 2022.

En 1990 funda con Luís Moreno García-Mansilla a oficina de arquitectura Mansilla + Tuñón Arquitectos. Con Luís Moreno construíu o Museo Provincial de Arqueoloxía e Belas Artes de Zamora (1996), o Centro de Natación en San Fernando de Henares (1998), o Museo de Belas Artes de Castelló (2000), o Auditorio de León (2002), o Centro Documental da Comunidad de Madrid (2003), o MUSAC Centro de Arte Contemporánea de Castela e León (2005), a nova sede da Fundación Pedro Barrié de la Maza en Vigo (2006), as dúas casas xemelgas en Zahara dos Atúns (2009), o Concello de Lalín (2011) e o Hotel Atrio Relais Chateaux (2011).

Tras o falecemento de Luís Moreno García Mansilla, Emilio Tuñón funda Tuñón Arquitectos SLP en 2013. Tuñón Arquitectos construíu os seguintes proxectos: nova Sede de Arquia Bank en Madrid (2022), rehabilitación Casa Palacio Paredes Saavedra en Cáceres (2023), Cabana de pedra e tella reciclada na Lagoa Negra (2022), Fundación Helga de Alvear en Cáceres (2021), Casa de Ladrillo en Madrid (2021), Casa de Pedra en Cáceres (2019), Gastropabellón na ETH de Zúric (2017).